<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《徐郎小傳》香艷叢書 蟲天子作品集

(明)延陵吳從先 撰

自天上降石麒麟,而徐家兒郎,相者多取骨勝,若轉英異之骨,而白面疑若平叔者,則今日之徐芳是。芳固吳兒,父以負奔白門,因依常侍為命。常侍從來以聲歌為生平樂,以紫绔當錦隊,遂置芳於屏后五色衣充部。芳獨驚其艷壓諸兒,無不似飄風之葉者。好事輩亦因其艷,爭艷之,誰謂海棠之無香也?仙郎五如,常互為媸妍笑,無定情於午夜。令余從紫氈毹窺之,神乎影乎,不可端倪;為笑為嚬,幾易面目。歌舞之場,情態固多變,而此則於情態外自為情態,不可知也,矧可度也。夫態至於不可知,不可度,即鬼神亦不必究,且曰白面兒乎!彼自且不能知,不能度,安得不令諸兒步趨其韻乎?仙郎五如,又何必求定情乎?余正作前魚論,而忽得此節,固知若輩之鍾情者,正在泣中之乞憐而釀無窮之情與態也。噫,石麟其灰乎?天何不惜而漫為此錫乎?雖然,天下事盡如戲場小兒,若輩則又戲中作戲矣,又何論哉!

亚洲精品在线播放