<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《郁輪袍傳》香艷叢書 蟲天子作品集

(唐)鄭還古 撰

王維右丞,年未弱冠,文章得名,性閑音律,妙能琵琶。游歷諸貴之間,尤為岐王之所眷重。時進士張九皋聲稱籍甚,客有出入于公主之門者,為其致公主邑。司牒京兆試官,令以九皋為解頭。維方將應舉,具其事言於岐王,仍求庇借。岐王曰:“貴主之強不可力爭,吾為子畫焉。子之舊詩清越者,可錄十篇,琵琶之新聲怨切者,可度一曲。后五日當詣此。”維即依命如期而至。岐王謂曰:“子以文士請謁貴主,何門可見哉?子能如吾之教乎?”維曰:“謹奉命。”岐王即出錦繡衣服,鮮華奇異,遣維衣之。仍令賚琵琶同至公主之第。岐王入曰:“承貴主出內故攜酒樂,奉宴。”即令張筵,諸伶旅進。維妙年潔白,風姿都美,立於前行。公主顧之,謂岐王曰:“斯何人哉?”答曰:“知音者也。”即令獨奏新曲,聲調哀切,滿座動容。公主自詢曰:“此曲何名?”維起曰:“號郁輪袍。”公主大奇之。岐王曰:“此生非止音律,至於詞學無出其右。”公主尤異之,則曰:“子有所為文乎?”維即出獻懷中詩卷。公主覽讀,驚駭曰:“皆我素所誦習者,常謂古人佳作,乃子之為乎。”因令更衣升之客右。維風流蘊藉,語言諧戲,大為諸貴之所欽矚。岐王因曰:“若使京兆,今年得此生為解頭,誠謂國華矣。”公主乃曰:“何不遺其應舉?”岐王曰:“此生不得首薦,義不就試。然已承貴主諭,托張九皋矣。”公主笑曰:“何預兒事,本為他人所托。”顧謂維曰:“子誠取解,當為子力。”維起謙謝,公主則召試官至第,遣宮婢傳教,維遂作解頭而一舉登第。

【附錄】

鄭還古,(約公元八二七年前后在世)字不詳,自號谷神子,里居及生卒年均不詳,約唐文宗太和初前后在世。元和中,登進士第。終國子博士。還古嘗注老子指歸十三卷,傳奇集博異記,相傳亦是他所作。

亚洲精品在线播放