<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《敘》列祖提綱錄 呆翁行悅作品集

列祖提綱錄

住金陵棲霞寺古閩嗣祖沙門大依撰

吾宗自大智以下。典模大備。誠所云三代禮樂也。洎南宋后。稍凌夷衰微矣。有明二百余年。岌岌於廣陵散熹廟間。諸老先后。高建旗鼓於江東南。嗣而兩宗門下。莫不家發豐城之劍。人懷射斗之光。但頺靡之余。叢席草創。法紀未詳。近一二老成。留意舊章者。亦既神而明之。然綱要未經提揭。而條理依舊參商。予二十年前。與呆翁和尚。同參濟下尊宿。每抗論及此。蓋不勝扼腕焉。既而南北各師。吳楚異域和尚。久出世名藍。為東南衲子所皈。一日竟拂衣去。抱特立之志。走天下名山川。廣搜博采。二十年來。而列祖提綱成。自粵北歸。首抵金陵。過我攝山燒燈道故。爰出是書。命為弁首。快意之余。焚香載讀。如登百丈堂。見聲鐘伐鼓。千五百人。濟濟蹌蹌。載奔載拜也。至於法言之超卓。眼目之分明。四百余人。如出一人。四十余卷。不多一字。集者之心力。真镕鑄古今矣。或云。禪貴妙悟。文言其末。規則奚為。設若令世尊。降天垂寶蓋之重。向紙錢灰里坐臥。舍花雨梵樂之供。就廚房竹筒里覓食。則四十九年。百萬人天。將何所瞻依。何所開悟耶。抑思沛公之馬上。終歸制度。鵬舉之野戰。還習陣圖。安有到潼關云見天子。外宮墻能富百官也。是書也。三百余種。三千余則。合上下古今人。先型俱在。目擊道存。皆和尚之血心。片片赤手提持。倘或承言滯句。播弄篇章。帶累呆和尚沒量罪過。而列祖亦沒量罪過也。   康熙七年正月上元日

亚洲精品在线播放