<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《原序》海錄碎事 葉廷珪作品集

海録碎事原序

余往則聞黃淳父有所謂海録碎事者秘之以為人所未見書后余乃求得之他所則固亦愛之夫類事以多為貴故昔人有疏錦被事漏言致禍者是博聞多識自昔尚哉然近聞人論詩以不使事不用才以渾成者為最上乗文亦如之及其有所考質援引徴據能無借于典籍載紀哉且爾則人亦不必讀書自可肆意縱橫無不可者惜未見其人乃亦有謂才固足矜若學問則無不可及者借閉門讀書數年患不足耶余謂此亦天授雖讀之愈勤愈無所得廼有援筆自恣衍繹宣敘訓釋防要述詳奧幽則才雖蠭起亦空疎繆虛誕罔無據乃復擁書滿案采緝掇拾則眾篇浩繁簡策重復有非一時可索者故惟茲編出于宋泉州守葉廷珪既獵其英華而舉其要領凡事見于他者率彚為一而分條別類枝析派疏無不詳載雖斷簡殘篇片詞只字罔遺逸焉使欲有所考索一舉而盡是豈待勞于徧求羣書而卒不能悉哉則是編之為助于學豈有量者昔在唐以前則有脩文御覽華林編畧二書今不可得玉海紀原指南舊有本惟虞世南藝文類聚徐堅初學記刻于嘉靖間今余宗侄大防倬之子誦已上春官而夭孫應廣敏睿而文學有淵源家畜是書遂梓以傳其嘉惠來者之意一何廣也夫禮云記問之學不足以為人師然人多患苦于不能記憶昔之為書不易多題之竹簡而簡易紊亂且重大難勝故古之書尤不易傳左史倚相能讀三墳自外誰能者況遭秦燔棄孔壁之余及羽陵所得能幾何者惟后所撰述益以煩滋而丘索藐矣難以語古哉余不敏而好習學然得則忘之乃窮年卒歲空空如也是天不畀余以記問之學其若之何又若欲秘之自私與今之梓以傳者其度之廣狹可知矣萬厯戊戌孟冬朔日沛國劉鳯撰

亚洲精品在线播放