<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《詞論》作者:李清照

詞論宋李清照著。她提出的中心問題是詩與詞的關系。蘇軾主張“詞為詩裔”,偏于以文學觀點立論。而李清照和他不同,偏于以音樂的觀點立論,強調“尊體”,主張詞“別是一家”。她要求詞要“協律”、“鋪敘”、“典重”、“文雅”、“故實”,又要求“歌詞分五音,又分五聲,又分六律,又分清濁輕重”,注重詞的“可歌”性,音樂美。在諸多要求中,“協律”是《詞論》的總綱。她對“不協音律”之詞予以批評,對“能協律”者予以肯定。

亚洲精品在线播放