<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《東園叢說》作者:李如篪

東園叢說三卷,南宋李如箎撰。卷首有自序,作于紹興壬子(1132),謂“仆頃年僻居語兒之東鄉,既無進取之望,又不能營治資產,日與樵漁農圃者處,羹藜飯糗,安分循理,亦足以自樂。時時披閱文集,省記舊聞,隨手筆之,遂成卷帙。其間經、史、子、集,天文、地理、歷數之說,無不有之。”全書分上、中、下三卷,分《春秋說》、《易說》、《書說》、《三禮說》、《詩說》、《左傳說》、《語孟說》、《天文歷數說》、《雜說》等九個部分,共一百一十八條。其間有稱宋高宗廟號者,且論天文歷法之處似為后世之說,宋人可能沒有達到那種水平。四庫館臣懷疑是后人因如箎書名捃摭舊文、益以所見,偽為此書。此書雖然真偽尚待進一步考證,但其內容考證典核,多有可取,足資研治古代經史及科技的學者參考。版本主要有《指海》本、《四庫全書》本、《叢書集成初編》本等。

亚洲精品在线播放