<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《鐵拐托魂餓莩》東游記 吳元泰作品集

卻說先生神出華山,隨老君西游竺乾諸國,歷蓬萊、方丈,遍游三十六洞天。邀游數日之間,多得老君之道,乃欲辭歸。老君笑而不答,為之偈而遣之歸。偈曰:

辟谷不辟麥,車輕路亦熟;欲得舊形骸,正逢新面目。

先生辭歸之期,正當七日,卻來茅齋尋魄,毛發無存。徒亦不見。轉身見積薪之處。暖氣騰騰,幽煙寂寂,始知身尸被化,深怨**背盟。游魂到處無依,日夜憑空號叫。遙值餓莩之尸,倒于山側,猛想老君臨別之偈曰:“欲得舊形骸,正逢新面目。”然此餓莩之尸,即吾面目也。數固如此,何必尤人?魂正無依,何暇擇體?于是乃附餓莩之尸而起。餓莩者,蓬其首,垢其面,但其腹,跛其足,倚紫色拐杖而行。世傳先生之形跛惡者,蓋其附餓莩之體,非其本原舊質也。先生既托尸而起,又能辟谷變化;將手中竹杖以水噀之,成鐵。人間多不知其姓名,惟以鐵拐先生呼之。

亚洲精品在线播放