<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《錢大尹智寵謝天香》作者:關漢卿

錢大尹智寵謝天香簡名《謝天香》。雜劇劇本。元關漢卿作。四折一楔子,旦本。本事雜取《古今詞話》中柳永繾綣江淮一官妓事、與杭妓楚楚相戀得謁孫何事、《能改齋漫錄》中杭妓操琴改秦觀《滿庭芳》詞事及宋元話本《柳耆卿詩酒玩江樓》、金院本《變柳七郎》等柳永軼事,與《鉅野縣志》謝天香書“秾芳亭”事及宋元話本《簡帖和尚》中錢大尹事,合衍而成。劇寫詞人柳永與開封名妓謝天香相戀,時春闈期近,柳將辭謝赴京。適值故友錢可新任開封府尹,柳往賀錢,托其照看謝氏。錢以其戀妓,怒而責之。柳啟程,謝為餞行,柳作《定風波》詞留別。錢聞柳詞中有“可可”二字犯己名諱,喚謝令唱,待其犯而罰之,以妓受刑不能嫁士大夫而斷柳貪花之念。謝唱時改“可可”為“已已”,并巧換詞韻以避懲罰。錢喜其聰慧,改念成全二人,故假娶謝為妾除其樂籍,而三年并不同房。謝不知計,暗自悲怨。柳中狀元而歸,怨錢奪愛。錢乃說破本意,柳謝始悟,再三拜謝,遂成眷屬。有《古名家雜劇》本、顧曲齋本、《元曲選》本、《今樂府選》本。

亚洲精品在线播放