<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《法喜寺》宣室志 張讀作品集

政陽郡東南有法喜寺,去郡遠百里,而正居渭水西。唐元和末,寺僧有頻夢一白龍者自渭水來,止于佛殿西楹,蟠繞且久,乃直東而去,明日則雨。如是者數矣。其僧異之,因語與人。人曰:“福地蓋神祗所居,固龍之宅也。而佛寺亦為龍所依焉。故釋氏有天龍八部,其義在矣。況郊野外寺,殿宇清敞,為龍之止,不亦宜乎。原以土龍置于寺楹間,且用識其夢也。”僧召工,合土為偶龍,具告其狀,而于殿西楹置焉。功畢,甚得云間勢,蜿蜒鱗鬣,曲盡其妙,雖丹青之巧,不能加也。至長慶初,其寺居人有偃于外門者,見一物從西軒直出,飄飄然若升云狀,飛馳出寺,望謂水而去。夜將分,始歸西軒下。細而視之,果白龍也。明日因告寺僧。僧奇之。又數日,寺僧盡赴村民會齋去,至午方歸,因入殿視,像龍已失矣。寺僧且嘆且異,相顧語曰:“是龍也,雖假以土,尚能變化無方,去莫知其適,來莫究其自,果靈物乎。”及晚,有陰云起于渭水,俄而將逼殿宇,忽有一物自云中躍而出,指西軒以入。寺僧懼驚,且視之,乃見像龍已在西楹上。迫而觀之,其龍鬈鬣鱗角,若盡沾濕。自是因以鐵鎖系之。其后里中有旱澇,祈禱之,應若影響。

亚洲精品在线播放