<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《孟東野詩集》作者:孟郊

孟東野詩集詩別集。十卷。唐孟郊撰。孟郊詩在晚唐已有結集,晚唐邵謁曾有《覽孟東野集》一詩。據宋敏求記述,宋初孟集行世之本很多,但卷數不一,多寡各異。宋敏求把它統編成十四類,合成十卷,使孟集有一個較善之本,而以前的汴吳本、周安惠本、蜀之二卷本《咸池集》俱廢。宋敏求本遂成為以后一切孟集的祖本。晁公武、陳振孫所著錄的都是此宋編十卷本。黃丕烈曾得一北宋槧本,半頁十一行,行十六字,后歷經輾轉,為李盛鐸木樨軒所得(見《藏園群書經眼錄》卷一二),今藏于北京大學。1934年武進陶氏涉園影印者即為此本。黃丕烈另有一北宋蜀本,僅存五卷,藏于北京圖書館。南宋理宗景定三年(1262),天臺國材曾用宋敏求本鋟諸梓。明世宗嘉靖三十五年(1556),無錫秦禾于都穆處得國材舊本,秦氏又從之翻刻,卷帙行款尚是宋本之舊,末附與韓愈的聯句。此本又有凌濛初朱墨套印本,增入劉辰翁評語。須溪評語僅賴凌本以傳。國材本系統之外,尚有書棚本系統流傳。陸心源皕宋樓藏汲古閣影宋精抄《孟東野詩集》十卷,題后有“臨安府棚前北睦親仁坊南陳宅經籍鋪印”一行,因知乃抄自棚本。今《四部叢刊》所影明孝宗弘治十二年(1499)刊本,據丁丙判斷,“其為翻雕棚本無疑,……惟無臨安府棚前一行耳”(《善本書室藏書志》)。孟集刊刻者甚多,又有汲古閣本、閔氏套印本、席啟?刊本等,皆源于宋敏求本,僅在個別處有出入。1959年人民文學出版社出版華忱之校訂的《孟東野詩集》,末附年譜,輯錄遺事。注釋本有陳延杰《孟東野詩注》十卷及夏敬觀《孟郊詩選注》。

亚洲精品在线播放