<progress id="pltbd"></progress><cite id="pltbd"><span id="pltbd"><ins id="pltbd"></ins></span></cite><strike id="pltbd"><dl id="pltbd"></dl></strike><strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike>
<strike id="pltbd"><i id="pltbd"><del id="pltbd"></del></i></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike><strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"><dl id="pltbd"><del id="pltbd"></del></dl></strike><strike id="pltbd"></strike>
<span id="pltbd"></span>
<span id="pltbd"><video id="pltbd"></video></span>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<strike id="pltbd"></strike>
<ruby id="pltbd"><video id="pltbd"><del id="pltbd"></del></video></ruby>
<th id="pltbd"><video id="pltbd"></video></th>

《華嚴經合論》作者:李通玄

華嚴經合論凡一二○卷。唐代李通玄撰。收于卍續藏第五冊。本書為新譯八十華嚴之注釋書。內容開立十門以說明八十華嚴經之要義,即:(一)依教分宗,(二)依宗教別,(三)教義差別,(四)成佛同別,(五)見佛差別,(六)說教時分,(七)凈土權實,(八)攝化境界,(九)因果延促,(十)會教始終。李通玄系一居士,與法藏為同時代之人,雖亦尊崇十玄六相之法相,然與法藏異趣,以自家獨特之見解研究新譯之八十華嚴,為新華嚴注釋書之先驅,爾后清涼國師澄觀著華嚴大疏鈔,受華嚴經合論影響之處亦不少。本書之卷首附有李通玄之略傳,并敘述本書流傳之概要。本書與諸家說法相異之處,即視華嚴一經為十處、十會、四十品;且不用五教之說,而用十教判;另加性惡說,并發揮三圣圓融之義。又本書之注疏有華嚴經合論簡要四卷(李贄)、華嚴經合論纂要三卷(方澤)等。

亚洲精品在线播放